Μετά από νίκες, επιτυχίες και χαμόγελα το να κάτσει κάποιος να γράψει είναι κάτι πολύ εύκολο. Το να γράψει κάποιος μετά από ήττες και μάλιστα πικρές που σε κρατάνε στα… χαμηλά πατώματα του ελληνικού βόλεϊ πιστέψτε με είναι πολύ δύσκολο και κυρίως επίπονο.
Τα μπαράζ ανόδου ολοκληρώθηκαν δυστυχώς με τον χειρότερο τρόπο για τον Αθλητικό Όμιλο Ορεστιάδας που προσπάθησε, πάλεψε αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε.
Η προσπάθεια για την επιστροφή των «πρασίνων» στην μεγάλη κατηγορία έμεινε ημιτελής σκορπώντας θλίψη σε όλους όσους βρέθηκαν κοντά της.
Πόνος, απογοήτευση, δάκρυα ήταν μερικές από τις λέξεις που μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το πώς ένιωσαν ορισμένοι από εμάς που ονειρευθήκαμε τον ΑΟΟ ξανά στην Α1.
Δυστυχώς όμως την Παρασκευή το όνειρό χιλιάδων φίλαθλων μετατράπηκε σε εφιάλτη και η ήττα από την ΑΕΚ με έκανε να αισθανθώ ξανά όπως πριν 6 χρόνια.
Μπορεί να γνώριζα καλά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που υπήρξαν και υπάρχουν, μπορεί να ήξερα πως το σύστημα ανόδου είναι άδικο, ωστόσο ήθελα οι παίκτες του ΑΟΟ να ξεπεράσουν όλα αυτά και να οδηγήσουν την ομάδα στην Α1.
Τα θέλω μας όμως πολλές φορές δεν φθάνουν και η ήττα από την ΑΕΚ με « λύγισε», όπως και όλους τους παίκτες της ομάδας και τους φίλους της.
Ακόμη και τώρα προσπαθώ με αρκετή δυσκολία να γράψω μερικές αράδες. Δεν είναι εύκολο.
Η πίκρα από την χρονιά που μόλις ολοκληρώθηκε είναι μεγάλη. Η αποτυχία – ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ- είναι μια ακόμη ανοικτή πληγή στον σύλλογο που πρέπει να κλείσει. Να επουλωθεί… Τα άλλα που ΠΡΕΠΕΙ να ειπωθούν, θα ειπωθούν λίγο αργότερα. Δεν θα γραφτούν με βουρκωμένα μάτια και θολωμένο μυαλό.
ΥΓ. Από εκεί και μετά από τον αγώνα της Παρασκευής κρατάω δύο πράγματα. Πρώτον την παρουσία της Έλενας Σαμαρά στο γήπεδο μαζί με τον μικρό Στράτο και δεύτερον ο κόσμος της ομάδας που για μια ακόμη φορά έδειξε πως αγαπά τον ΑΟΟ και βρίσκεται στο πλευρό του.
Η σύζυγος του αγαπημένου μας «Σαμ» κρατώντας το… «αετόπουλο» Στράτο στην αγκαλιά της τιμήθηκε από την διοίκηση του ΑΟΟ προκαλώντας ρίγη συγκίνησης σε όλους…..
Για τον κόσμο που είναι δίπλα στον σύλλογο τι να πεις. Αυτός ο κόσμος αξίζει τα πάντα και θα πρέπει κάποια στιγμή να χαμογελάσει… Να δει την ομάδα του στην μεγάλη κατηγορία γιατί πολύ απλά εκεί ανήκει.
ΥΓ2 Συγχαρητήρια σε Παναχαϊκή και ΑΕΚ που εξασφάλισαν την άνοδο τους στην Α1. Είναι ομάδες με δυναμική και κόσμο που μπορεί να βοηθήσουν την γενικότερη άνοδο του ελληνικού βόλεϊ.
