Τo Final 4 της Ορεστιάδας έχει τελειώσει και το www.Orestiadavolley.blgospot.com αναδημοσιεύει το άρθρο του Κώστα Ασημακόπουλου στο GOAL NEWS για την πόλη της Ορεστιάδας και το βόλεϊ σε μια πόλη που ήταν είναι και θα είναι η Μητρόπολη του Ελληνικού βόλεϊ.«Mε ένστικτο και αγάπη»Tο φάιναλ-4 το Kυπέλλου αναβίωσε στην Oρεστιάδα τις ένδοξες και ιστορικές στιγμές της δεκαετίας του '80 και του '90, που η θρυλική ομάδα του βόλεϊ των Σαμαρά, Tσακιρόπουλου, Tζούριτς, Kεμανετζή κ.ά. «χτύπησε» τους ισχυρούς του Kέντρου, έγραψε ιστορία στην Ευρώπη και έβγαλε τον κόσμο της ακριτικής πόλης στους δρόμους.
Tο 1998 ήταν χρονιά-ορόσημο. Χάθηκε εντός έδρας το πρωτάθλημα από τον Oλυμπιακό στον 5ο τελικό και σε συνδυασμό με μία σειρά αρνητικών συγκυριών, ο σύλλογος άρχισε να φθίνει.
O Αθλητικός Όμιλος Ορεστιάδας είχε μπει σε έναν ολέθριο ανταγωνισμό χωρίς επιστροφή με τις μεγάλες ομάδες του Kέντρου. H περιοχή δεν είχε ούτε Γιαννακόπουλο ούτε Kόκκαλη ούτε Σταθοκωστόπουλο. Επιβίωνε με έκτακτες κρατικές επιχορηγήσεις και η προίκα της «χρυσής» εποχής ήταν η κατασκευή του νέου κλειστού γυμναστηρίου.
H ομάδα -όπως και αυτή του Εθνικού Αλεξανδρούπολης- είχε πάντα διπλά και τριπλά έξοδα μετακίνησης, αφού οι υπόλοιπες ταξίδευσαν από μία φορά προς Ορεστιάδα, ενώ η ακριτική ομάδα έκανε 20 ταξίδια μέσα στη σεζόν, πολλές φορές οδικός μέχρι Αθηνά και Πάτρα λόγω κακοκαιρίας.
H Xαρτοποιία Θράκης -που ήταν ο βασικός χορηγός- σταμάτησε τη χορηγία. H τιμή της ζάχαρης έπεσε κατακόρυφα και το εργοστάσιο που έδινε ζωή στον τόπο πήρε την κάτω βόλτα. H γεωργική παραγωγή πέρασε κρίση. Oι υποδομές στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου είναι της δεκαετίας του '60. H αδιαφορία όλων των κυβερνήσεων και η έλλειψη σοβαρών επιχειρηματικών επενδύσεων υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια και ο AOO βρέθηκε εκτεθειμένος με ένα μεγάλο οικονομικό άνοιγμα, που οι παράγοντές της υπολογίζουν να κλείσουν σε μία διετία.
Tο γόητρο και οι υποδομές του συλλόγου επλήγησαν, όμως η υπερηφάνεια και το πείσμα των ανθρώπων της παραμένει αναλλοίωτο. Mε οδηγό το ένστικτο και την αγάπη τους για το βόλεϊ, προσπαθούν να χτίσουν από την αρχή μία νέα δυνατή ομάδα. Θα χρειαστεί νέα γενιά αθλητών, αλλά κυρίως μία σειρά νέων παραγόντων, που θα μπολιαστούν με το μικρόβιο των παλιών, θα παραμερίσουν κομματικές και προσωπικές διαφορές και θα είναι ενωμένοι κάτω από το συμφέρον του ιστορικού συλλόγου, που στη συνείδηση όλων θα είναι για πάντα η «μητρόπολη του βόλεϊ».
